De heiligenbeelden achter de ramen trokken al vaker onze aandacht, maar we waren nog nooit bij De Biechtstoel naar binnen gestapt. Hoe bevalt de eerste kennismaking?
Sfeer
Stap bij De Biechtstoel door de voordeur en je waant je, nou ja, in een biechtstoel dus. Met ossenbloedrode muren in plaats van fluwelen gordijnen, een geel plafond en overal waar je kijkt heiligenbeelden, processievaandels en zelfs een paar echte biechthokjes. Het is er knus, maar je voelt je toch ook bekeken door hogere machten: wij zijn nog nooit ter biecht geweest, maar gokken dat dit de ervaring goed nabootst. Het meubilair bestaat uit doorsnee houten tafeltjes en dito caféstoeltjes, met langs de muren ook een aantal beschutte zithoekjes met van die hoge gestoffeerde bankjes. We zitten graag zacht, dus daar nemen wij plaats.
Eten
Katholieken zijn van het goede leven, hebben we altijd begrepen, dus onze verwachtingen van het eten zijn hooggespannen. Maar de domper komt nog voor er iets op tafel staat. Met onze kortingskaart van de Albert Heijn-restaurantactie – twee menu’s voor de prijs van één – betalen we €36,50 voor een speciaal AH-driegangenkeuzemenu. Dat vinden we best veel voor gerechten als soep, saté en chocolademousse, en dat blijkt ook te kloppen: tafelgenoot 3 bestelt van de reguliere kaart en ontdekt dat je voor de gerechten van het AH-menu normaal gesproken tot 11 euro minder kwijt bent. Alleen wanneer je de duurste drie items bestelt, ga je er 50 cent op vooruit met de AH-prijs. Gevalletje geldklopperij dus.
Desondanks zijn tafelgenoten tevreden over de eerste gang: Groningse mosterdsoep met spekjes voor de een en tomaten-paprika voor de ander. Soepen zonder franje, geserveerd in kloeke witte kommen met sneetjes stokbrood erbij: niet verfijnd, maar prima comfort food. Over mijn geitenkaas in filodeeg – aan de bovenzijde iets te donker geworden in de oven – heb ik gemengde gevoelens: de combinatie met gegrilde pompoen en walnoten werkt goed, maar de salade met tomaat en komkommer doet weer afbreuk aan het winterse trio en de beloofde rode peper kan ik niet ontdekken. Wel zijn er een paar zwarte peperkorrels over het gerecht gestrooid.
Ik blijf bij vegetarisch vanavond met als tweede gang een quiche van bladerdeeg gevuld met spinazie, brie en pompoen. Ook al een gerecht in de categorie ‘net niet’, want de pompoen lijkt fijngeraspt en is dus nauwelijks te proeven, de spinazie en kaas hebben de overhand. En ik mis textuurverschil: hier hadden best wat grofgehakte noten doorheen gemogen.
De spareribs die tafelgenoot 1 bestelde zijn wel een gelukkige keuze: het vlees valt van de ribbetjes en is zo lekker gemarineerd dat de bijgeleverde sausjes onaangeroerd op tafel blijven staan. Ook het Black Angus-vlees van tafelgenoot 2 is heerlijk mals, maar wel wat saai, vindt ze. De stooflap is in zijn eigen jus gegaard en opgediend met een paprikasaus die niet de benodigde oppepper geeft. We krijgen er alledrie dezelfde garnituur bij: gefrituurde wortellinten en een schep gemengde Bonduelle-groenten, plus voor de twee vleeseters een mini-variant van mijn quiche. Het zijn flinke hoeveelheden, dus de bakjes friet – knapperig en goed gezouten – en salade met rauwkost krijgen niet veel aandacht.
Tafelgenoot 1 sluit af met de ‘hemelse modder’, chocolademousse in een glaasje met een flinke toef slagroom erbovenop. De presentatie mag wel wat feestelijker, maar met de mousse is niks mis. Dito de dame blanche van tafelgenoot 2. Wel jammer dat de chocoladesaus zo te proeven van de groothandel komt en niet vers gemaakt is.
Mijn nagerecht is – wederom – niet helemaal zoals gehoopt. De kaart beloofde huisgemaakt ijs met karamelfudge, pecannoten en cantuccini. Maar de twee plakken ijs die ik opgediend krijg zijn omringd door aardbeiensaus en aardbeien. Foutje? Nee, zegt het meisje van de bediening: de fudge en noten zitten in het ijs. En inderdaad, de fudge kom ik tegen. De pecannoten niet en van de cantuccini – harde Italiaanse amandelkoekjes – al helemaal geen spoor. Bovendien: zo’n gerecht serveer je dan toch met karamelsaus en niet met aardbeiensaus? En die aardbeien zijn natuurlijk ook niet erg van het seizoen. Gelukkig is het ijs wel smakelijk, maar al met al is het dessert enigszins een teleurstelling.
Bediening
Het personeel is vriendelijk, maar we merken ook niet veel van hun aanwezigheid. Verder dan het standaard ‘Heeft het gesmaakt’ en ‘Kan ik nog iets voor jullie betekenen’ komt het niet.
Kans op een tweede bezoek
Het eten is ongeïnspireerd, maar zeker niet slecht en de sfeer is gezellig. Maar De Biechtstoel springt er niet uit in de zee van bruine eetcafés in de stad. En als we eerlijk zijn: het opblazen van de prijs van het AH-driegangenmenu laat een nare smaak achter. Dan geven we ons geld liever elders uit.
Damsterdiep 22-24
www.debiechtstoel.com
Prijs driegangenmenu €22,75 – €39