Met de laatste AH-spaarkaart in de hand togen we naar Boccaccio in de Steentilstraat om de Toscaanse boerenkeuken daar uit te proberen.
Sfeer
Terracotta en warmgeel op de muren, rieten wijnflessen aan het plafond en lelijke muurschilderingen: veel Italiaanse restaurants hebben er weinig vertrouwen in dat hun eten je naar het land van de laars zal vervoeren en helpen je dus maar een handje door middel van het ‘authentieke’ interieur. Boccaccio heeft daar gelukkig geen last van, want het enige Toscaanse dat we hier zien ligt op ons bord. Het interieur is neutraal: het bekende donkerhouten cafémeubilair, gele gemarmerde muren, houten vloer. Het zal geen prijzen winnen voor originaliteit, maar knus is het wel. Alleen als je wegens drukte een plekje in de kelder krijgt heb je pech, zien we tijdens een tochtje naar het toilet: het gebrek aan ramen en de witte tegelvloer maken dat het hier aanzienlijk minder gezellig zit.
Eten
We maken het de serveerster nogal moeilijk: tafelgenoot is vegetarisch maar eet wel vis, ik eet vlees maar ben weer niet zo van de vis. Dat levert ons allebei een plankje vegetarische antpasti op en dat vinden we prima. We zijn beiden erg gecharmeerd van de bruschetta met paddenstoelentapenade en gorgonzolasaus en ook de suppli di riso – in goed Gronings een risottobal – kan onze goedkeuring wegdragen. De bruschetta met tapenade van zongedroogde tomaten smaakt naar weinig meer dan het hoofdingrediënt. De tomatensoep en mini-salade caprese zijn klassiekers met een reden, maar het is ook een wat ongeïnspireerde keuze. In een Toscaans restaurant hoop je toch juist iets nieuws uit die streek te ontdekken.
Voor het hoofdgerecht hebben we de keuze uit vlees, vis of vega. Ik ga voor de laatste optie. Mijn hoofdgerecht is simpel maar doeltreffend: ravioli met spinazie-ricottavulling, geroosterde Mediterrane groenten en een saus van pomodori-tomaten. Die Toscaanse boeren weten wel wat lekker is. De meerval van tafelgenoot is perfect gegaard en de antiboise – een soort dressing van tomaat, olijf en kappertjes – past er goed bij, maar de linguine had wat meer sjeu kunnen gebruiken. In verhouding met de vis is het ook wel erg weinig pasta.
We sluiten allebei af met panna cotta van yoghurt in een waterglaasje met compote van rood fruit. Een geslaagde versie, precies stevig genoeg van structuur. Toch had tafelgenoot er ter contrast graag iets met bite bij gezien, want het geroosterde amandelschaafsel biedt wat te weinig tegenwicht tegen de zachte texturen van pudding en saus.
Bediening
Na binnenkomst blijf ik wat dralen als ik zie dat tafelgenoot nog niet gearriveerd is, maar er komt niemand op me af om me op te vangen. Ik meld me uiteindelijk maar bij de bar achterin de zaak. Dat kan wel wat beter. Verder laat de bediening zich gelukkig wel van zijn goede kant zien: we worden vriendelijk te woord gestaan, het eten komt vlot op tafel en onze drankjes worden ook in de gaten gehouden.
Kans op een tweede bezoek
Tafelgenoot was al vaker bij Boccaccio geweest en was blij om terug te zijn. Dat snap ik best, na mijn eerste bezoek. Niet te ingewikkeld eten, maar wel goede ingrediënten en uitgesproken smaken: dat is wat de Toscaanse keuken zo beroemd heeft gemaakt en Boccaccio slaagt er goed in om die keuken eer aan te doen.
Steentilstraat 38
www.viaromanica.nl/boccaccio
Prijs driegangenmenu €31-€46, prijs maandmenu (vier gangen) €29,75