Van Airbnb, de website waar particulieren logeerplekken aanbieden, hebben de meeste mensen inmiddels wel gehoord. Maar nu is er ook AirDnD, waar je een dinertje bij hobbykoks thuis kunt boeken. Bij Groningers Edwin en Michella, bijvoorbeeld.
De deur gaat open en een stralend glimlachende gastvrouw heet me welkom. ,,Hallo! Ik ben Michella, kom verder.” Ze neemt mijn jas aan en gaat me voor naar mijn tafel, waar de andere dinergasten al zitten te wachten. ,,Wil je misschien een aperitief?”
Nee, dit is geen restaurant. Ik schuif bij twee wildvreemden thuis aan voor een Libanees diner. Want dat is het idee achter online platform AirDnD: hobbykoks bieden een menu aan en voor een paar tientjes kun je mee-eten in hun huiskamerrestaurant. Stadjers Edwin (40) en Michella (32) zijn twee van de meer dan 500 hobbykoks die zich inmiddels bij AirDnD hebben aangemeld.
Het concept moet nog wel wat bekender worden. Het gezelschap van vanavond bestaat uit twee journalisten en drie opgetrommelde vrienden: Maurice, zijn broer Gilbert en diens partner Nathalie. Dit is het eerste AirDnD-diner dat Edwin en Michella organiseren, dus een paar bekende gezichten aan tafel is wel prettig. ,,Het was wel even stressen vandaag, hoor”, zegt Edwin. ,,Om één uur vanmiddag zijn de gaspitten al aangegaan.” Maar hij heeft er zin in: wat hem betreft schuift er een keer per maand een groep eters aan.
Edwin, in het dagelijks leven accountmanager, staat in de keuken. Administratief medewerker Michella ontvangt de gasten, schenkt de wijn in en ruimt af. ,,Ik kook ook wel graag”, zegt Michella, ,,maar zo uitgebreid, dat durf ik toch niet goed aan. Dan zou de kwaliteit toch wel lager liggen dan wanneer Edwin kookt.”
De horecabond is niet blij met AirDnD, die ziet het als valse concurrentie. Maar verwacht geen restaurantervaring. De hobbykoks koken – hopelijk – beter dan gemiddeld, maar de sfeer is die van een etentje met vrienden, zo met z’n allen aan de eettafel bij de kok thuis. En zoals dat gaat als je veel mensen te eten krijgt, past het servies niet per se allemaal even goed bij elkaar. ,,Toen Michella de aperitieven aan het inschenken was, kwamen we erachter dat we maar vier dezelfde glazen hadden”, lacht Edwin, zijn wijn in een theekopje voor zich. ,,De rest stond nog in een garagebox.”
Het Libanese menu van vanavond is geïnspireerd door een kookboek dat hij van een vriend kreeg, De Souk. ,,Daar hebben we toen een keer samen uit gekookt, en ik was helemaal flabbergasted door de smaken.” De gerechten die we nu voorgeschoteld krijgen komen ook uit dat boek, al heeft Edwin er inmiddels wel een eigen draai aan gegeven.
Terwijl wij ons tegoed doen aan platbrood met bietjeshummus, de Libanese versie van tzatziki en gegrilde courgette, staat Edwin achter het fornuis om de hoofdgerechten te bereiden. Ui fruiten, rijst even aanbakken in een laagje olie, kruiden uit de vijzel erbij. ,,Ik kook gezond en vers, dat vind ik heel belangrijk.” Toch kreeg hij pas rond z’n 25ste lol in koken. ,,Vroeger lustte ik heel weinig. Op een gegeven moment had ik dat beperkt tot tomaten en olijven, en toen heb ik mezelf gedwongen om een week lang zo ongeveer alleen daar op te leven. En sindsdien lust ik dat ook.”
Aan de eettafel gaat het gesprek ondertussen over AirDnD – die d’s staan voor ‘Drink and Dine’. ,,Ik had er nog nooit van gehoord”, zegt Nathalie. Maar ze is wel enthousiast over het concept. Het zijn ook niet alleen maar culinaire hoogstandjes die de hobbykoks maken, weet Michella. ,,Er zijn ook koks waar je pannenkoeken kunt komen eten, of die een high tea verzorgen.”
Na de mezze volgt het echte werk: een schaal tabbouleh, gehaktballetjes in tomatensaus en lamsvlees op een bedje van saffraanrijst en granaatappelpitjes. ,,En erbij een echte Libanese rioja”, grapt Edwin. Wanneer hij de lege borden later afruimt, doet hij dat als een echte professional: een bord in de hand, een op de arm. ,,Heb ik toch nog iets aan die horeca-ervaring die ik als student heb opgedaan.”
Als dessert krijgen we een Libanese ‘cheesecake’: een ricottamengsel op een bodem van koekjes, bestrooid met een laagje gehakte pistachenoten. En een stukje baklava, maar dat komt bij Le Souk in de Folkingestraat vandaan. ,,Dat is het beste gerecht van de avond”, pest Maurice.
Waar een restaurantkok zijn recepten angstvallig geheim houdt, is de totstandkoming van de gerechten hier juist een gespreksonderwerp. ,,De bodem van de taart is van koekjes van de Action”, verklapt Edwin. Een last minute-aankoop, en dat was de dichtstbijzijnde winkel. En door het ricottamengsel zit oranjebloesemwater, maar niet te veel ,,want dat overheerst al gauw”.
Voor het hele menu, inclusief wijn, koffie en thee, rekenen Edwin en Michella €27,50. Dat bedrag is vooral bedoeld om de kosten te dekken, zeggen ze, rijk zullen ze niet worden van hun huiskamerrestaurant. ,,Maar het gaat mij ook vooral om de gezelligheid”, zegt Edwin. ,,Als ik quitte speel, is het goed.”
Behalve Libanees kun je bij Edwin en Michella ook Amerikaans eten: ‘burgers and beer’. En een Italiaans menu heeft Edwin ook al in gedachten. ,,Gerookte zeebaars met wittewijnsaus en tagliatelle, polenta met kippendij”, somt hij verlekkerd op. Zijn vrienden zien het in elk geval wel zitten: zij mogen weer komen voorproeven.