Kip en bier, het is een klassieke combinatie. We zijn benieuwd of LeCuq daar recht aan weet te doen en brengen op een drukke vrijdagavond een bezoekje.
Sfeer
Het is niet te missen dat LeCuq een kiprestaurant is: overal zijn kipgerelateerde decoraties te zien en de geur die er hangt is heerlijk – helemaal als je honger hebt. Er is voor het interieur veel hout gebruikt en verder zorgen bierflesjes en kratjes voor de aankleding. Bijzonder detail: aan een van de muren hangt een apparaat om je telefoon mee op te laden.
De ruimte is groot, maar wordt opgedeeld door een muur, een grote bar en zwarte kasten. Desondanks is de akoestiek niet goed. In de loop van de avond wordt het steeds drukker en als er dan groepen aangeschoten jonge mannen zijn die elkaar proberen te overschreeuwen, wordt het wel erg moeilijk om je tafelgenoot te verstaan.
Eten
De menukaart hier is niet te ingewikkeld. Je kunt als voorafje uit een reeks borrelhapjes of een soepje kiezen en als hoofdgerecht uit geroosterde kip of diverse soorten burgers. Wij beginnen met een klein voorgerechtje dat we delen: de kipworstjes ‘van eigen receptuur’. De lichtpittige worstjes doen een beetje denken aan mini-rookworstjes, met een knapperig omhulsel en een zachte, zoute binnenkant.
Mijn tafelgenoot en ik nemen daarna allebei de geroosterde kip met bijgerechten. Voor mij een halve kip in ‘American BBQ’-stijl met aïoli, een maiskolf en coleslaw. Mijn tafelgenoot heeft een hele kip ‘Spicy Mexican’ met een pittige piripiri-saus en een rokerige, best wel zoete whiskeysaus, plus een maiskolf en uienringen.
De kip wordt hier sous-vide klaargemaakt, een bereidingswijze waarbij je eten op relatief lage en constante temperatuur kookt in een plastic zak. Daarna wordt de kip nog even gegrild. Het vlees is daardoor ontzettend mals en valt zo van het bot. De marinade is er goed ingetrokken, maar heeft ook een lekker laagje achtergelaten op het vel van de kip. Toch merkt mijn tafelgenoot op dat hij liever een knapperig korstje had gehad.
De kip is zo smaakvol dat hij eigenlijk helemaal geen saus nodig heeft, maar ik ben blij met de romige aioli omdat die echt goed bij het gerecht past. De manier van serveren, op een papiertje, vind ik niet zo geslaagd: dat wordt helemaal zompig en scheurt.
Met de maiskolf heeft de kok – behalve koken – niks gedaan. Geen kruiden, geen boter, citroensap, zout of iets creatiefs. Daardoor is de mais gewoon saai en dat is jammer. De gefrituurde uienringen zijn prima: de korst is heel knapperig en de ui zelf lekker zacht. De lekker romige coleslaw komt duidelijk net uit de koelkast, want hij is wel erg koud. Gelukkig zijn de groenten mooi knapperig en wordt de salade leuk gepresenteerd in een glazen weckpotje.
Voor het toetje hebben we de keuze uit drie opties, maar we kiezen allebei dezelfde. Een klassieker: een smeuïge brownie met vanille-ijs en een flinke dot slagroom. Het smaakt goed, maar het ontbreekt wat aan creativiteit.
Bediening
De bediening hier is vriendelijk en informeel. Zo spreekt de serveerster bij het afruimen haar bewondering uit omdat het mijn tafelgenoot is gelukt om zijn hele kip op te eten. Verder worden we ook goed geholpen: op mijn vraag of er rozijnen in de coleslaw zitten heeft de serveerster niet meteen een antwoord, maar dat lost ze prima op door het meteen aan een collega te vragen. Nadeel is alleen dat er niet erg vaak iemand bij ons langskomt; de zaak zit dan ook wel erg vol.
Kans op een tweede bezoek
Ik vond het eten hier erg lekker: als je van kip, bier en een informele sfeer houdt, is dit een goede plek voor een gezellige avond met vrienden. En toch ga ik hier waarschijnlijk niet heel snel terugkomen. Dat is vooral omdat de nadruk bij LeCuq zo sterk op kip ligt en ik bewust bezig probeer te zijn met mijn vleesconsumptie. Er staan ook wel wat vegetarische gerechten op de kaart, maar die eet ik toch liever bij een zaak die zich niet profileert als vleesrestaurant. Nu eerst maar weer compenseren met de nodige vegetarische avondjes.
Poelestraat 48
www.lecuq.nl
Prijs hoofdgerechten €10 – €17,50