Brasserie Groen zit al jaren op de hoek van de Carolieweg en de Gelkingestraat, maar van een recensie was het nog niet gekomen. Daar moest maar eens verandering in komen.
Sfeer
De inrichting bij Brasserie Groen is niet groen, zoals je misschien zou verwachten: die naam slaat op de biologische ingrediënten waarmee gekookt wordt, gokken we. Het is een vrij neutrale zaak, niet enorm hip, maar wel modern. We zien witte muren, veel licht en als blikvangers een muur met zeegroene mozaïektegels en een grote hanglamp waar briefjes aan bevestigd zijn. Een aantal originele elementen van het oude pand zijn bewaard gebleven: het ornamentenplafond, een schoorsteenmantel. De zaak voelt ruimtelijk aan doordat hij in verschillende kleinere tussenverdiepingen is opgedeeld: in het souterrain de bar en keuken, op de begane grond en de twee halve verdiepingen daarboven kun je zitten.
Eten
Bij Brasserie Groen werken ze met biologische ingrediënten, maar daar slaan ze je niet mee om de oren. Dat vinden we wel prettig: in de horeca is biologisch koken immers steeds vaker de regel en niet de uitzondering. Het lunchmenu is uitgebreid en varieert van broodjes, uitsmijters, soep en tosti’s tot een reeks warme gerechten en ‘specials’ als een clubsandwich en een hamburger.
Tafelgenoot kiest voor een maaltijdsalade met carpaccio. We zijn benieuwd: dit zal toch wel meer zijn dan een bord carpaccio met rucola? Dat is het ook. Naast plakjes lichtgerookte ribeye – niet flinterdun gesneden, tot genoegen van tafelgenoot – pijnboompitten, oude kaas en truffelmayonaise ligt er ook pompoen, zongedroogde tomaat, bosui en gemengde sla in het diepe bord. De pompoen voegt qua smaak weinig toe en de kaas hadden wij geschaafd in plaats van geraspt: die kleine stukjes vallen teveel weg in de salade. Maar los daarvan is het een prima gerecht, met nog een bolletje vers brood voor de benodigde koolhydraten. De boter die daarbij hoort zien we voortaan wel liever in een schaaltje dan in een voorverpakt kuipje.
Voor mij komt er een broodje pulled pork op tafel. Je kunt zelf kiezen of je het beleg op foccaccia wil, Spaans vloerbrood of boerenbrood met pompoenpitten. Ik ga voor de tweede variant. Die heeft een nogal stevige korst: mijn tanden kunnen dat aan, mijn mes niet. Het gestoofde varkensvlees wordt koud geserveerd met mangosalsa, pittig-zure kimchi – een soort Koreaanse zuurkool – en gekonfijte rode ui. Het klinkt als een wat wonderlijke combinatie, maar die smaken gaan uitstekend samen, blijkt.
Bediening
Het is altijd een goed teken als de bediening in een restaurant oplettend is zonder opvallend aanwezig te zijn en die kunst verstaat onze vrolijke serveerster. Als we haar nodig hebben staat ze er meteen, maar we voelen ons niet in de gaten gehouden. Attent is ze ook: wanneer ik om een scherper mes voor mijn brood vraag komt ze daarna nog even checken of het nieuwe mes z’n werk beter doet.
Kans op een tweede bezoek
Met zoveel nieuwe lunch- en dinerzaakjes om uit te proberen vergeten we de oude garde soms een beetje. Zonde eigenlijk, want we zijn vaker bij Brasserie Groen geweest en nog nooit teleurgesteld. We beloven beterschap: volgende keer komen we dineren.
Carolieweg 16-1
www.brasseriegroen.nl
Prijs lunch: €4,80 – €16,50