Recensie: Het Mauritshuis

Samengevat
Sfeer
8
Eten
8
Bediening
7
Prijs-kwaliteit
8.5
7.9

Krap een jaar geleden maakte restaurant Opium, op de hoek van Lage der A en Astraat, plaats voor Stadsbar Het Mauritshuis. Een bezoek aan de vestiging in Leeuwarden, jaren geleden, beviel de recensent uitstekend. Hoe is dat deze keer in Groningen?

Sfeer

Eigenaar Maurits Verlinden zal zich in z’n handen gewreven hebben toen hij dit pand vond: veel beter wordt het niet, qua locatie. Het Mauritshuis zit goed in de loop – en nu ook nog zonder voorbijdenderende bussen – heeft ruimte voor een klein terrasje aan de Lage der A met uitzicht op de aangemeerde schepen en als je binnen zit kun je door de hoge ramen de wereld voorbij zien trekken. De inrichting in crèmekleur en donkerbruin is vrij basic, maar leidt daarmee in elk geval niet af van wat er buiten of aan je tafel gebeurt. De tijdloze stijl wordt opgehipt door peertjes die om ruwe houten balken gewikkeld zijn, krijtborden aan de muren en een strakke houten bar achterin.

Eten

Het menu bij Het Mauritshuis in Leeuwarden kenmerkte zich, herinner ik me, door goed eten voor zachte prijsjes. Dat concept is in Groningen doorgezet: de kaart is beperkt en wisselt regelmatig en zo kun je scherp inkopen. Vooral de hoofdgerechten zijn erg betaalbaar, voor 12,50 euro. Voorgerechten hangen rond de 7 euro, desserts rond de 6. Ook opvallend: je kunt zelfs nog een tussengerechtje bestellen. Dat doen wij niet, maar we beginnen wel met een broodplankje. Twee soorten knapperig en vers brood krijgen we, plus schaaltjes kruidenboter, tapenade en hummus. Vooral die laatste, met een beetje komijn erin, is erg geslaagd.

De voorgerechten bevallen ook uitstekend. Een kom snert, goed op smaak en royaal gevuld met rookworst, wordt als extraatje begeleid door roggenbrood met katenspek. Een alternatieve ‘surf and turf’ van gelakt buikspek, cocktailgarnaaltjes en inktvisringen met aioli oogt feestelijk en krijgt van de kritische eter ,,een dikke 8″, al had het spek wat krokanter mogen zijn. Voor mij komt een zachte panna cotta van geitenkaas op tafel, met onder meer rode biet, dadel en gedroogde vijg. Zoet, aards en een beetje zuur en een prima combinatie van structuren.

De kleine selectie hoofdgerechten blijkt een struikelblok voor de vegetariërs aan tafel, want voor hen staat er alleen kaasfondue op het menu en dat zien twee van de drie niet zo zitten. Gelukkig blijken bediening en kok flexibel en wordt er speciaal voor hen een vegetarische curry klaargemaakt met aubergine, courgette in een milde, maar kruidige saus waar de komijn weer uitspringt. De derde vegetariër aan tafel gaat wel voor de kaasfondue, maar dat pakt niet helemaal gelukkig uit. Hij smaakt wel goed, maar er ligt een broodje in dat een flink deel van de fondue opzuigt, zodat het extra bord met groente en brood er nauwelijks aan te pas komt. De winterse stoofpot van wild zwijn en hert is wel weer geslaagd, al is het bolletje aardappelpuree bij het serveren al behoorlijk afgekoeld.

Grote verbeterpunten hebben we niet, of het moet zijn dat de gekruide friet knapperiger had gekund en de salade een tikje ongeïnspireerd is. Het zou mooi zijn als er keus was in bijgerechten: rijst had bijvoorbeeld beter bij de curry gepast. En nog iets om over na te denken: die borden met een brede rand en diepe kom voor de hoofdgerechten. Het oogt leuk, maar moet je de bijgerechten dan op de rand scheppen?

Tafelgenoten sluiten af met koffie, maar ik laat me verleiden door de wentelteefjes van Fries suikerbrood met speculaasijs. Wat ik krijg zijn echter wentelteefjes van kerstbrood met vanilleijs. Ook lekker, maar wel iets anders. Ik meld het achteraf bij de bediening – geen reden om een nieuw dessert te vragen – en die blijkt in het geheel niet van de wisseling op de hoogte.

Bediening

Onze gastheer van vanavond is studentikoos, vrolijk en vriendelijk en weet ons welkom te laten voelen. Een beetje meer oplettendheid mag wel: lege glazen blijven het hele etentje staan, we moeten meermaals om nieuw water vragen (dat gratis geschonken wordt, dat is weer een plus) en het is soms net iets te lang wachten op aandacht.

Kans op een tweede bezoek

Je kunt in Groningen tegenwoordig bij meer restaurants prima eten voor zeer schappelijke prijzen, dus Het Mauritshuis maakt net iets minder indruk op me dan een aantal jaar geleden in Leeuwarden. Maar het blijft een fijne plek om aan te schuiven voor het diner: goede prijs-kwaliteitverhouding, gerechten die met zorg bereid zijn en een gezellige sfeer. Hier schuif ik zonder nadenken nog eens vaker aan.

 

praktische info

Astraat 1a
mauritshuis-groningen.nl
Prijs driegangenmenu: rond de €25