Lekker natuurlijk, culinaire hoogstandjes uitproberen bij toprestaurants, maar soms heb je gewoon zin in een goede rijsttafel. Kan het Javaans Eetcafé onze honger stillen?
Sfeer
De eerste indruk van het Javaans Eetcafé is goed. Het standaard bruine eetcafé-interieur is hier opgefleurd met Indonesische objecten: door het hele pand loopt een lambrisering die gemaakt is van kleurige houten kattenbeelden, en aan het plafond hangt een traditionele vissersboot. Uit de luidsprekers klinkt geen gamelan-orkest, maar Engelstalige popmuziek. De zaak ademt eerder de sfeer van een modern Indonesisch restaurantje in een toeristenbuurt dan die van een ouderwetse warung, en dat is prima.
De tweede indruk is wat minder positief. We hebben een tafeltje vlakbij de wc’s op de eerste verdieping gekregen, en dat is te ruiken. De kamerschermen die voor de wc-deuren zijn gezet om ze uit het zicht te houden zijn goed bedoeld, maar houden de onfrisse lucht niet tegen. Een stevige schoonmaakbeurt lijkt hier wel op z’n plek.
Eten
Ook restaurantrecensenten houden van voordeeltjes, dus zijn we met een AH-spaarkaart hierheen gekomen. Dat levert ons twee keer een vaststaand driegangenmenu op: kippensoep vooraf, dan een rijsttafel en als dessert ijs met spekkoek. De derde eter in ons gezelschap mag dat menu ook bestellen, maar zij kiest liever iets van de kaart. Tafelgenoot 1 bestelt er een biertje bij en is opgetogen dat er Affligem van de tap geschonken wordt. Dat is alvast een plus in zijn ogen.
We beginnen alledrie met de soto ayam, Indonesische kippensoep. Heel gevuld is hij niet – de versies die ik op Java at waren bijna een maaltijd op zich – maar er zit wel een ei in, zoals het hoort. En ach, het is ook maar een smaakmaker voor de rijsttafel die erop volgt.
De AH-rijsttafel en de Javaanse rijsttafel van tafelgenoot 2 worden gebroederlijk samen op tafel gezet, met als gevolg dat tafelgenoot 1 en ik het eenpersoons-schaaltje runderstoofvlees al hebben verorberd voor de rechtmatige eigenares eraan toe heeft kunnen komen. Gelukkig kunnen we alles behalve de saté kosteloos bijbestellen. Dat mag ook wel, want de hoeveelheden per gerechtje zijn niet heel groot. Het is is misschien niet ideaal dat je op een tweede portie moet wachten, maar het gaat wel verspilling tegen.
Over het eten zijn we het eens: dat is goed bereid. We smullen van sappige varkenssaté, malse babi ketjap, eieren in sambal, drie soorten rijst, sajoer-boontjes, kip-kerrie, pisang goreng en andere typisch Indonesische gerechten. Wel vinden we de hoeveelheid vlees wat karig: de AH-rijsttafel telt drie vleesgerechtjes, de Javaanse rijsttafel vijf, en meer dan één klein stokje saté per persoon zit er niet in.
Het nagerecht dat tafelgenoot 1 en ik krijgen is niet heel indrukwekkend: twee dunne plakjes spekkoek en twee kleine bolletjes ijs, die qua smaak – sinaasappel en chocola – niet geweldig passen bij de kruidige cake. Maar de ‘Indonesische bonbons’ van tafelgenoot 2 zouden we graag nog eens eten. Het zijn bolletjes zoet groen deeg, gemaakt met pandanblad, gevuld met palmsuiker en door de kokos gerold. Het ziet er vrolijk uit en smaakt naar meer.
Bediening
Vriendelijk, maar doordat er elke keer iemand anders aan onze tafel komt is er weinig echte aandacht voor de gast. Zo horen we niets meer op ons verzoek om een plekje dat wat verder van de wc’s verwijderd is. Pas wanneer we zelf nog een keer navraag doen, blijkt dat alle andere tafels gereserveerd zijn. Kan gebeuren natuurlijk, maar erken het probleem dan in elk geval en probeer er iets aan te doen: twee dames achter ons waren even daarvoor ook al verkast vanwege de geur.
Kans op een tweede bezoek
50/50. Als iemand me voorstelt om hier te gaan eten zal ik geen nee zeggen, maar als ik zelf de keus heb ga ik liever naar De Omhelzing voor mijn Indonesische maal: daar is de prijs-kwaliteitverhouding net wat beter.
Schuitendiep 33
www.javaanseetcafegroningen.nl
Prijs driegangenmenu €26,50 – €34