Bij allesbehalve Spaanse temperaturen duiken we Tapaseria Catalana aan het Gedempte Zuiderdiep binnen. Lukt het ze hier om ons naar zuidelijke sferen te vervoeren?
Sfeer
Het interieur helpt aardig om ons de regen buiten te doen vergeten: warme tinten rood, geel en oranje overheersen. Een paar opvallende elementen geven jeu aan de zaak: een open haard, een enorme hertenkop en de wanden vol met wijnflessen die strak in het gelid staan. Wij schuiven aan de tafel tussen de haard en het raam, lekker beschut. Prettig modern vinden we de zaak, niet van dat kneuterige gedoe met flessen sangria die in een netje aan het plafond hangen.
Eten
Bij Tapaseria Catalana doen ze niet aan onbeperkt tapas eten: je kunt kiezen voor een van de menu’s, variërend van 22,50 tot 35 euro, of losse gerechtjes bestellen. Wij gaan voor de tweede optie en dat kan bij ons prima uit. We bestellen in totaal vier gerechtjes per persoon en daar zijn we nog geen 20 euro de man voor kwijt. Voor nog eens 3,80 euro drink ik er een fijne verdejo bij: we zijn in Spanje, tenslotte.
De eerste ronde stemt redelijk tevreden. Blij worden we van de met zoete sinaasappeldressing aangemaakte linzensalade met gegrilde groenten en blokjes manchego, maar ook van de empanadas met pittige Catalaanse kip. Eén tafelgenoot is ook erg te spreken over de ‘rösti’ van courgette met geitenkaas, maar ik vind dat de kaas het gerecht overheerst. We hebben daarnaast alle drie soorten kroketjes die de kaart aanbood besteld: met ham, met geitenkaas en met manchego. Huisgemaakt, stond erbij vermeld, en aan het iets ongelijkmatige uiterlijk kun je zien dat dit klopt. Maar blijkbaar is er in de keuken iets misgegaan, want de vegetariër onder ons ontwaart onmiskenbaar ook ham in een van de kaaskroketjes. Of is er een hamkroketje op het verkeerde schaaltje beland? Die laat ze dus maar voor de rest van het gezelschap liggen. Het brood met aioli en de gemengde groene salade met olijven, paprika, komkommer en tomaat zijn standaard, maar prima.
Voor de tweede ronde bestellen we gerechtjes waarin olie een belangrijke rol blijkt te spelen, dus we proberen maar niet aan de calorieën te denken. Vet zorgt immers voor smaak en dat is hier zeker het geval: de pittig gemarineerde champignons zijn mijn favoriet, maar ook de ‘pulled chicken’ met knoflook en rode peper, de gamba’s – ook met rode peper – en de zalm met limoen en citroen zijn aanraders. De spies van ossenhaas is minder interessant: mals vlees, een tikje rosé nog, maar wat saai vergeleken met de rest. Voor de broodnodige vitaminen staat er een schaaltje gegrilde groene asperges met een zachtgekookt ei op tafel. Het is er het seizoen nog niet voor – dat begint pas eind april – maar ze smaken er niet minder om.
Over het niveau van de tapas zijn we goed te spreken en waar je je bij andere tapasrestaurants wel eens afvraagt wat er nou precies Spaans is aan een flink deel van de gerechten, heeft alles hier werkelijk een zuidelijk tintje. Ook is het prettig dat er voor vegetariërs voldoende keus is, een krokettenmiskleun daargelaten.
De enige echte teleurstelling komt bij het dessert. Mijn chocoladetaartje zou een vloeibare kern moeten hebben, maar heeft blijkbaar te lang in de oven gestaan, want het is nu gewoon warme cake. Ook de presentatie kan beter: het cakeje is bestoven met poedersuiker, op een schoteltje gelegd en dat was het dan. De monchoutaart van tafelgenoot, een koekbodem met roomkaas en streepjes mangosaus erover, maakt ook weinig indruk. Heel duur zijn de desserts niet à 4,95 euro elk, maar daar mag de kok toch nog wel iets beter zijn best op doen.
Bediening
De jongeman in de bediening staat er vanavond in zijn eentje voor, maar hij brengt het er uitstekend vanaf. Met her en der een kwinkslag legt hij het bestelproces uit, vertelt wat er in welk schaaltje zit en komt regelmatig even checken of alles in orde is. Bij aankomst en vertrek waarschuwt hij ons voor het afstapje tussen restaurant en bar – daar moeten regelmatig mensen onderuit gaan, gokken we – en hij houdt zelfs de deur voor ons open als we weggaan.
Kans op een tweede bezoek
De Tapaseria laat een goede indruk achter en we zijn niet overdreven veel geld kwijt, dus de kans dat we terugkeren is groot. Als het mooie weer Groningen weer aandoet zien we onszelf hier wel met een glas sangria en een schaal hapjes op het terras zitten.
Gedempte Zuiderdiep 17
www.tapaseriacatalana.nl
Prijs tapas €3,50 – €6,75 per stuk; menu’s €22,50 – €35