Anders dan het gezellig drukke, door studenten gedomineerde terras aan de Kleine der A doet vermoeden, schuift men bij Het Pomphuis aan voor een echt Diner. Het is een plek waar serieus gekookt wordt. Veelal met lokale producten.
Sfeer
Het Pomphuis dankt z’n naam aan z’n vroegere functie: het pand aan de Kleine der A werd in 1872 gebouwd als pomphuis voor de riolering van de binnenstad. Bijna 150 jaar later hebben de gemalen plaatsgemaakt voor een restaurantkeuken en kun je op de begane grond terecht voor koffie, lunch en borrel, en een trap hoger voor het diner.
Wij zitten aan het raam van de smalle, langgerekte zaal op de eerste verdieping en dus hebben we een mooi uitzicht over de kade en het water. Wandvullende spiegels zorgen voor een ruimtelijk gevoel, al is het voor de innerlijke narcist wat afleidend als je telkens je eigen mimiek ziet wanneer je met de andere kant van de tafel aan het kletsen bent. De inrichting is sober, maar stijlvol: langs de muren staan van die ouderwetse houten stationsbanken, de rest van de gasten zit op houten caféstoeltjes. Het balkenplafond van het oude pand is zichtbaar gehouden, en de kandelaars op tafel zijn gemaakt van grote schroeven, wat een leuke verwijzing is naar de geschiedenis van het pand. Aan de muren hangen oude foto’s van bekende Groningers: we spotten onder meer een jonge Jan Mulder en Aletta Jacobs hangt boven de dames-wc.
Al met al een prima plek om te zitten, ware het niet dat die harde banken en stoeltjes zich niet enorm goed lenen voor een zit van al gauw vier uur. Een zaak die zich richt op lang tafelen kan beter investeren in wat kussentjes.
Eten
Het Pomphuis, waar chefkok Tim Ringers de pollepel zwaait, doet niet aan een menu, maar aan experiences: je kunt kiezen tussen vier, vijf of zes gangen en verder laat je je verrassen. Hoewel, in de loop van de avond worden we toch nog voor een duivels dilemma gesteld: kaas als vijfde gang, of een extra dessert? We besluiten tot de complete ervaring van zes gangen: we mogen weer en daar zullen we volop van profiteren ook.
We maken het de chef niet makkelijk vanavond met onze dieetwensen. Tafelgenoten 1 en 2 eten wel vis, maar geen vlees, nummer 3 eet helemaal vegetarisch en is zwanger, en nummer 4 doet niet aan koemelk en gluten. Dat blijkt gelukkig allemaal geen enkel probleem.
De avond gaat meteen goed van start met een amuse: Groninger gele curry met een sorbet van komkommer en geranium. De bijzondere smakencombinatie – het fris-bloemige van het ijs met de pittige nabrander van de curry – legt de lat hoog.
En we worden deze avond geen moment teleurgesteld: gang 1 is voor de viseters rauwe forel met tomaat, melisse en vlierbloesem en burrata van feta en voor de vega gepofte aubergine met crème van bataat, krokante kerriecrackertjes met zoethout en saus van Friese karnemelk. Daarna volgt zeebaars van het wad met hazelnootboter met oesters en een zeewiercracker en voor de vegetariër mini-bietjes met schuim van schapenyoghurt, wat Groninger mosterdzaad en krokant gefrituurd shisoblad.
De derde gang is voor iedereen gelijk: ravioli met shiitake. Daarna komen er drie verschillende gerechten op tafel: heek met tuinboontjes, bloemkool en limoenblad; verschillende kleuren wortel met polenta, kardemom en zeewiercrackers; en tot slot lamsvlees uit Haren.
Daarna komt het eind in zicht: we hebben eensgezind gekozen voor kaas als vijfde gang, in plaats van een extra dessert. Ook hier zien we weer veel lokale producten, met onder meer oude Goudse kaas van Kleikracht uit Winsum, Tynjetaler, het Friese antwoord op Emmentaler, en geitenkaas van De Molkerei uit Sint Annaparochie. Erbij vijgenjam en een versgebakken vruchtenbolletje.
Voor ons kan de avond al niet meer stuk, maar chef Ringers weet hoe je de avond af moet sluiten: we krijgen een dessert waar we niet uitgepraat over raken. Het centrale thema is gist en dat is verwerkt in alle onderdelen: van de plakjes croissant tot de meringues, het bierschuim met moerbeitjes, de pudding en het bolletje ijs. Geen smaak die je verwacht als rode draad in een zoet dessert, maar het levert een fascinerend geheel op.
Voor de zuivelmijder komt er iets minder vernieuwends, maar zeker zo smakelijks op tafel: in dessertwijn gestoofde rabarber en krokante aardbeiplakjes met granita-ijs. Het is dat het not done is om in gezelschap je bord leeg te likken, maar anders hadden we het deze avond zeker gedaan.
Bediening
De bediening is uitstekend: kundig en vlot. Hier lijkt het tekort aan horecapersoneel geen probleem te zijn, want er loopt zelfs iemand rond die alle tafels de hele avond van kraanwater voorziet. Wat we ook waarderen: chef Ringers en zijn sous komen de gangen zelf brengen en toelichten.
Kans op een tweede bezoek
Zeer aanwezig. Dit was zo’n diner waardoor je er weer eens goed aan herinnerd wordt wat je tijdens de horecasluiting hebt moeten missen: thuis ‘uit eten gaan’ met een bezorgmenu is toch niet hetzelfde.
Kleine der A 7
www.hetpomphuis.nl
Vier- tot zesgangenmenu €55 tot €75