Je komt het zelden tegen: gratis activiteiten die ook nog leuk zijn. In ’t Feithhuis vindt iedere maand de Barista Jam plaats, een workshop in het zetten van de perfecte koffie.
Ren nu niet allemaal naar ’t Feithhuis: voor de Barista Jam is een klein koffiehoekje gereserveerd waardoor er plaats is voor tien deelnemers. Door een wat vage aanmeldingsprocedure op Facebook komen er uiteindelijk zeventien mensen opdraven, variërend van horecamedewerkers tot huisbarista’s in de dop. Vanavond is het thema espresso en om half negen ’s avonds deelt Ulas Tarakci – eigenaar van World of Barista – de eerste kopjes aan het gezelschap uit. Heerlijk en sterk, zoals espresso hoort te zijn.
Ulas vertelt dat koffie momenteel de op één na grootste industrie ter wereld is (olie staat op de eerste plaats). Dat is mede te danken aan Starbucks, die het idee van een koffiehuis op de kaart heeft gezet. Hij heeft respect voor Starbucks als naam, maar vindt de koffie niet lekker. Je merkt ook duidelijk het verschil tussen een sloot Americano van de gigant en dit kleine kopje perfectie.
Hoewel Italianen espresso hebben uitgevonden, benadrukt Ulas dat ze over het algemeen niet de beste barista’s zijn. Italië wint zelden baristawedstrijden, omdat je hiervoor een professionele training moet hebben voltooid. Een fatsoenlijk bakkie leut zetten in de percolator van nonna is niet voldoende. Aziatische landen winnen de baristawedstrijden meestal.
Dan de espresso, die wordt gezet in een mintgroen retro koffiezetapparaat van een geschatte tien ruggen die waarschijnlijk niemand van ons gezelschap in de keuken heeft staan. Geeft niet, de vandaag opgedane koffiekennis is voor horecamedewerkers zeer handig en de rest kan indruk maken op een feestje of in een irritante bui de bediening van een café verbeteren.
Voor de perfecte espresso zijn een aantal stappen zeer belangrijk. Eerst wordt het koffiebakje schoon- en drooggemaakt met een theedoek. Dan gaan de espressobonen er versgemalen in en worden de bonen met een rond granieten steentje gedempt, oftewel samengeperst. Het koffiezetapparaat moet daarna even doorstromen, en dan mag het koffiebakje erin en mag de espresso doorlopen. Let wel, er mogen maximaal drie seconden tussen de laatste twee stappen zitten. Als je het koffiebakje te lang laat zitten zonder de espresso door te laten lopen, verbranden de bonen door de hoge watertemperatuur in het apparaat. Resultaat: bittere espresso.
Espresso hoort een temperatuur van 92-96 graden te hebben en moet minimaal 14 gram bonen bevatten. De doorlooptijd is 20 tot 30 seconden, wat 25-30 ml. espresso oplevert. Serveer het in kopjes van 50-60 ml., dan stijgt er genoeg geur omhoog. De eerste tien seconden is de espresso zuur, de tweede tien zoet en gebalanceerd, en de laatste tien bitter en waterig. Ben je geen fan van bittere koffie, laat de espresso dan niet veel langer dan 20 sec. doorlopen. Om dit te illustreren zet Ulas één espresso in drie kopjes, tien seconden per kopje. Het resultaat is verbluffend ranzig: je moet wel vieze gezichten trekken bij de extreem zure en bittere smaken die zelfs na drie flinke slokken water nog niet zijn verdwenen.
De Barista Jam eindigt met een vriendschappelijk wedstrijdje. Het gezelschap wordt opgedeeld in twee teams en krijgt punten toebedeeld voor hoe goed de deelnemers koffie kunnen proeven en zetten. Voor de verliezers niet getreurd, iedereen krijgt een zakje verse koffiebonen mee naar huis om mee te oefenen. Rond tien uur hebben we minstens drie verkwikkende espresso’s achter de kiezen, en zijn we vol nieuwe koffiekennis klaar voor een slapeloze nacht.